Exhibitions

Mark Verstockt

25/04/2009 - 07/06/2009

And if there are rules, who made them, I ask you? John Cage, Silence, Wesleyan University Press Mijn artistiek parcours liep aanvankelijk over een informele, expressionistische, lyrische Sturm und Drang periode (tot +_1960), naar een via éliminatie gegroeide (orthodoxe) constructieve / geometrische richting toe. Bij de aanvang was dat constructivisme eerder dogmatisch-wetenschappelijk (à papa), maar geleidelijk sijpelden de invloeden van Amerikaanse Minimal, Shaped Canvas, Colour Field en Colour Object door tot hier. Maar daarbinnen heb ik me weinig gelegen gelaten aan de dogmatiek en heb ik een eerder vrije en Europese versie met evidente constructieve inslag ontwikkeld. Allengs adopteerde ik ook meer technische vrijheid, maar in wezen bleef het werk steeds trouw aan erkende constructieve grondprincipes. Ik heb me nooit kunnen verzoenen met enige artistieke beperking. Ik wilde mijn vrije recherches en keuzes laten evolueren volgens eigen visie en inzicht, ook de eventuele invloeden, wel binnen de beperkingen die ik mezelf oplegde of die ik van buiten uit accepteerde. De “structuur” was steeds belangrijker dan de ondergeschikte, eenvoudige, formele geometrie. De invoering van de gestualiteit betekende een vaarwel aan de ijzerscherpe, perfecte technische uitvoering. Ik liet het spoor van het maken (tekenen) steeds duidelijker merken. De opbouw en de (sporadisch gebruikte) kleur bleven de plastische basis ingrediënten van het werk. Het vierkant (en de kubus) werd het onuitputtelijke en herkenbare thema. Geen losgeslagen toevalligheden. Geen charmerende, valse effecten of toevoegingen. Maar eveneens geen zuiver esthetische beslommeringen.(hoewel esthetiek geen cultuurschande is) Vooral in de pyrografieën liet ik de toevalselementen –indien zij niet stoorden- voor wat ze waren, als toegevoegde waarde aan het werk. Tekenen en klein werk waren steeds belangrijk voor de ontwikkeling naar groot werk toe. In de (monumentale) sculpturen trok ik de bevindingen door van het vlakke werk. In ruimtelijk werk spelen vaak de contrasten tussen de materialen of is de specificiteit van het materiaal (perforatie, cortenstaal, pollijsting …) van overwegend belang . Als kunstenaar kan ik moeilijk een handleiding tot de appreciatie en beleving van mijn werk schrijven. Ik beschouw me als de bewuste aanreiker van door mij bewust gekozen en geordende elementen. De toeschouwer zal het daar mee doen en het kunstwerk vrij in zich laten ontwikkelen, met de toevoeging van zijn eigen inzichten.